از ابتدای دهه 1960 و در زمان کوتاهی پس از اولین معرفی،لوله های پلی اتیلنی به طور فزاینده ای جهت کاربردهای دریایی مورد استفاده قرار گرفته اند. تخلیه سیال ، انتقال سیال از زیر رودخانه یا دریاچه و گرفتن آب شیرین و شور عمده ترین کاربردهای لوله های پلی اتیلنی دردریا می باشند.علاوه بر کاربردهای اصلی ذکر شده ، در دریا ممکن است از آنها در مواردی همچون خطوط لوله موقت شناور
روی سطح آب ، نصب روی زمین های باتلاقی و استفاده در عملیات لایروبی استفاده شود.
پرکاربردترین روش نصب خطوط لوله پلی اتیلنی در بستر دریا موسوم به شناورسازی و فروبردن می باشد.این روش در بیشتر پروژه های نصب در دریا استفاده شده و شامل 7 مرحله زیر می باشد:
انتخاب محل مناسب برای مراحل ساخت،اتصال و آب بندی
تدارک منطقه ای جهت انتقال لوله از زمین به دریا و در صورت لزوم بستر سازی برای لوله زیر دریا
اتصال قطعات لوله به هم و تبدیل آنها به یک طول پیوسته
نصب وزنه های تعادل(این مرحله ممکن است همراه مرحله بعدی انجام شود)
به آب اندازی خطوط لوله
غوطه ور ساختن لوله در محل مشخص شده
اتمام انتقال از زمین به بستر دریا
لوله های پلی اتیلنی با چگالی بالا انتخاب مناسبی برای کاربردهای دریایی می باشند.به طور کلی دوام و مقاومت بالا به همراه روش های ابداعی و مقرون به صرفه نصب، که عملیات را تسهیل کرده اند، دلایل قانع کننده ای جهت استفاده از این لوله ها برای سیستم های تخلیه سیال،ساختارهای آبگیری از دریا، عبور دادن آب های آشامیدنی و بهداشتی از بستر و کاربردهای موقت دیگر در دریا می باشند.
