معایب استفاده از سیستم های بارانی اكثراً مربوط به مناطقی هستند كه هزینه های بالا ، مشكلات مربوط به كیفیت آب و انتقال آن و محدودیت ه ای محیطی وجود دارند . سیستم های آبیاری می بایست توسط متخصصان كارآمد طراحی شوند كه توجه كاملی به آبیاری ، راندمان آبیاری ، هزینه ها و سهولت كاربرد سیستم معطوف می دارند .هزینه های اولیه و هزینه پمپاژ در سیستم های بارانی نسبت به آبیاری سطحی در خاكها و شیبهای یكنواخت بیشتر است .در هر صورت ، آبیاری سطحی ممكن است بطور بالقوه مؤثرتر باشد . هزینه های اولیه و پمپاژ معمول در سیستم های بارانی با استفاده از لوله پلی اتیلن عبارتند از :- برپایه قیمتهای مربوط به دهه 1980 ، دامنه هزینه ها در انواع مختلف سیستم های بارانی شامل خطوط اصل ی و ایستگاه پمپاژ به این صورت می باشد :• برای سیستم های ساده از 450 تا 700 دلار در هرهكتار .• برای سیستم های مكانیزه و خود پیشران از 800 تا 1200 دلار در هكتار .• برای سیستم های ثابت خودكار و نیمه خودكار از 2000 تا 3500 دلار در هكتار .- هزینه های پمپاژ برای تحت فشار قرار دادن آب در لوله ها ، یكی از هزینه های جاری سیستم می باشد ( مگر اینكه0دلار در هر هكتار و برای هر میلیمتر آب / آب تا مزرعه تحت فشار كافی انتقال یابد ) . این هزینه ه ا در حدود 250 دلار برای هر كیلووات / 0 دلار برای هر لیتر گازو ئیل و یا 06 / تحت فشار 100 كیلوپاسكال می باشد ( برپایه 2ساعت برق مصرفی ) . فشار معمول مورد نیاز در ابتدای لوله های لاترال از حدود 200 تا 400 كیلوپاسكال ( 30 تا60 ) بر حسب نوع آبپاش مورد استفاده متغیر است