دانسيته اين نوع پلي‌اتيلن از پلي‌اتيلن سبك نيز كمتر مي‌باشد. اين نوع پليمر، در مقابل پارگي و سوراخ شدن مقاومت، استحكام وكشش بهتري را نشان مي‌دهد. آمريكاي شمالي، آسيا، پاسيفيك به جز ژاپن و اروپاي غربي به ترتيب بزرگترين توليد كنندگان پلي‌اتيلن در جهان محسوب مي‌شوند. توليد اين پليمر در سال 1998بالغ بر 9/10 ميليون تن بود كه با رشد 2/6 درصدي درسال 2003 به 8/14 ميليون تن رسيد و پيش‌بيني مي‌شود كه در سال 2008 اين رقم به 5/19 ميليون تن درسال برسد. اما چيزي كه جالب به نظر مي‌رسد . اين است كه پلي‌اتيلن سبك خطي به دليل ويژگيهاي منحصر بفردش چندسالي است كه مورد توجه قرار گرفته و روند رو به رشدي را در توليد طي مي‌كند. پلي اتيلن اولين بار بطور اتفاقي توسط شيميدان آلماني "Hans Von Pechmanv" سنتز شد.
او در سال 1898 هنگام حرارت دادن دي آزومتان ، تركيب مومي شكل سفيدي را سنتز كرد كه بعدها پلي اتيلن نام گرفت. اولين روش سنتز صنعتي پلي اتيلن بطور تصادفي توسط "ازيك ناوست" و "رينولرگيسون" ( از شيميدان‌هاي ICI ) در 1933 كشف شد. اين دو دانشمند با حرارت دادن مخلوط اتيلن و بنزالدئيد در فشار بالا ، ماده‌اي موم‌مانند بدست آوردند. علت اين واكنش وجود ناخالصي‌هاي اكسيژن‌دار در دستگاه‌هاي مورد استفاده بود كه بعنوان ماده آغازگر پليمريزاسيون عمل كرده بود. در سال 1935 "مايكل پرين" يكي ديگر از دانشمندهاي ICI اين روش را توسعه داد و تحت فشار بالا پلي‌اتيلن را سنتز كرد كه اين روش اساسي براي توليد صنعتي LDPE در سال 1939 شد.
موارد مصرف: انواع فيلم ، كشاورزی
خواص فیزیکی و شیمیایی:
Density: 0.92 g/cm3 / Surface hardness: SD48 Max. / operating temp: 50 °C / Melting Temp: Range 120 to 160 °C / Mould Shrinkage: 3% / Mould temp. range 20 to 60 °C
روشهای تولید : واكنش پليمرازيسيون اتيلن با زنجيره طويل الفين